عبدالله بن ابی‌منصور انصاری معروف به «خواجه عبدالله انصاری» و یا «پیر هرات» در شهر هرات متولد شد و در همان‌جا نیز از دنیا رفت.
او از صوفیان بزرگ زمان خود بود و در عبادات و مناجات، بسیار تلاش می‌کرد.
از آثارش چنین برمی‌آید که او در علوم مختلف دینی، متبحر و برخلاف بسیاری از صوفیان، در دانش حدیث نیز صاحب نظر بود. از او آثار مهمی بر جای مانده که امروزه نیز مورد توجه پژوهشگران و عموم مردم است.
خواجه عبدالله انصاری آثار خود را با نثر زیبای مسجع به زبانهای عربی و دری نوشته است.
وی چندین کتاب دارد و تعداد نوشته هایش به ۳۲ اثر می رسد.
چند کتاب معروف ایشان عبارت است از:
۱. صد میدان
۲. منازل السائرین، مهمترین اثر خواجه در سیر و سلوک عرفانی
۳. طبقات ا لصوفیه، این کتاب از امالى پیر هرات است.
۴. فسیرالهروى
۵. الاربعین فى الصفات
۶. ذم الکلام و اهله
.
۷. مناجات نامه
زندگی مجدالدین کیوانی، فرزند سیدابوالفضل در سال ۱۳۱۶ در اصفهان به دنیا آمد.
وی خرداد ۱۳۴۰ لیسانس خود را از دانشگاه تربیت معلم (دانشسرای عالی سابق)، اخذ کرد و پس از گذراندن دوره تعلیم و تربیت دو زبانه در دانشگاه ویلز انگلستان در سال ۱۳۴۴، دکترای خود را در رشته زبان‌شناسی کاربردی در همان دانشگاه در سال ۱۳۴۷ به پایان رساند.
کیوانی، پیش از بازنشستگی از مشاغل رسمی، در چندین دانشگاه و دانشکده به تدریس مشغول بود.
تاکنون نزدیک به ۲۴۰ مقاله توسط کیوانی، تألیف، ترجمه یا ویرایش و ۱۷ عنوان کتاب نیز از وی ترجمه شده است.
کتاب «صهبای خرد: شرح احوال و آثار حکیم عمر خیام نیشابوری» اثر مهدی امین رضوی با ترجمه او به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۶ معرفی شد.
او عضو شورای علمی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است و چندین مقاله در این حوزه تألیف کرده‌است.
