فیروز میرزا علاوه بر مناصبی که در شهر های مختلف بر عهده داشت وی همچنین عضو شورای دولتی ناصرالدین شاه بود و در مقاطعی نیز پیشکاری آذربایجان، ریاست قورخانه و وزارت جنگ را برعهده داشت، افزون بر آن، ناصرالدین شاه را در سفر به اروپا همراهی نمود .آخرین منصب فیروز میرزا حکومت کرمان و بلوچستان بود .سفرنامه حاضر در اواخر عمر وی و در زمان تصدی حکومت کرمان و بلوچستان نوشته شده و حاصل مسافرت فیروز میرزا به حوالی کرمان و سیستان برای سرکوب اغتشاش پسرهای نصرالله خان بهارلو و اهالی بشاگرد بوده است .فیروز میرزا علت این سفر را آگاه ساختن اولیای دولت از وضعیت این ایالات بازگو کرده است .وی در این سفرنامه علاوه بر توصیف منزل گاهها، راهها و مسیر گذر ایلات و طوایف ساکن در منزلگاهها، به موقعیت خانها و جایگاه آنان در منطقه اشاره میکند، افزون بر آن، چگونگی وضعیت اقتصادی معیشتی ساکنان این ایالات را به تفصیل شرح میدهد .در قسمتی از سفرنامه نیز از فقر این ایالات و لزوم کمک به مردم سخن میگوید و در پارهای موارد درباره شکایات مردم و رسیدگی به آنها مطالبی عنوان میکند .
مقدمه در سه بخش رشد و بلوغ ، شور و شوق و تفکر و عقلانیت ، به بیان مفصل زندگی نامه فیروزمیرزا و علت مسافرت وی پرداخته است.
اساس نگارش مقدمه، بر این مبنا قرار داشته که زندگی یک حکمران را همراه با تغییر و تحولات جامعه اش نشان دهد، زیرا نویسنده معتقد که بسیاری از حکمرانان خواسته یا ناخواسته منطبق با ساختار سیاسی، اجتماعی، اقتصادی کشور خود زندگی کرده و بنابر ضروریات زمان و مکان خود زیستهاند.
فیروز میرزا فرمانفرما جزو حکمرانان یا سیاستمدارانی است که دوران زندگی بسیار مهمی را همراه با تجربیاتی ارزشمند از سلطنت سه پادشاه متفاوت از سر گذراندهاند؛ دورانی که ساختار کهن آن رو به اضمحلال میرفت و ساختاری جدیدی جایگزین آن میگشت.
شاید او همانند بسیاری از درباریان و سیاستمداران دوران خود از این دگرگونیها گیج شده بود؛ اما آن چه مسلم است از خطوط سفرنامه اش میتوان دریافت که وی در واپسین سالهای عمر خود هنوز میکوشیده تا صلابت و استواری خود را بنمایاند.
فیروزمیرزا علت این سفر خود را آگاه ساختن اولیای دولت از وضعیت این ایالات بازگو کرده و در سرآغاز سفرنامه خود مینویسد: «منزل به منزل طی مراحل و سیاحت استعداد و قابلیت و خرابی و آبادی خاک عرض راه مینماید و مینگارد، که اولیای دولت قوی شوکت از این خط راه آگاهی حاصل فرمایند.» ، اما به مرور و با تعمق در چهارچوب نوشتار وی متوجه میشویم که وی به درک مبهمی از اهمیت این ایالات دست یافته است؛ درکی که وضعیت جغرافیایی، اقتصادی و حتی گاه اجتماعی از سکنه و موقعیت ایلات و عشایر آن را مینمایاند.
فیروز میرزا فرمانفرما ( ۱۲۳۳ ۱۳۰۳ه.ق)، فرزند عباس میرزا نایبالسلطنه و نوه فتحعلی شاه قاجار، یکی از رجال ذینفوذ دوره قاجاریه بودوی مناصب متعددی را برعهده داشت که از آن جمله میتوان به حکومت ایالات مختلف نظیر : کرمان و بلوچستان، فارس، اراک، بروجرد، ملایر و تویسرکان، تهران، قزوین، همدان، خوانسار و نهاوند اشاره کرد. وی در سال ۱۲۳۳ قمری چشم به جهان گشود . همسر وی حاجیه هما خانم _دکتر بهمن میرزا _دختر عموی او است
زندگانی وی با سلطنت سه پادشاه هم عهد است:
۱-دورۀکودکی و نوجوانی یا رشد و بلوغ که مقارن سلطنت فتحلی شاه قاجار بوده است
۲-جوانی یا شور و شوق که مقارن پادشاهی محمد شاه قاجار است.
۳- میانی و سالمندی یا تفکر و عقلانیت که با دوره سلطنت ناصرالدین شاه تقارن دارد.
نشر تاریخ ایران در سال ۱۳۶۲ به همت دکتر منصوره اتحادیه (نظام مافی) و با هدف نشر اسناد و پژوهش در حوزۀ تاریخ معاصر ایران آغاز به کار کرد و نخستین کتاب منتشرشده آن خاطرات و اسناد حسین قلیخان نظام السلطنه مافی (۳ج) است.
از آن تاریخ تا به امروز کماکان این مرکز پژوهشی به فعالیت خود ادامه میدهد و کتابهای بسیاری را از جمله در زمینۀ تاریخ معاصر ایران و به ویژه دوره قاجار منتشر کرده است. موضوع فعالیت این انتشارات تاریخ و جغرافیا است و حوزه فعالین ناشران هستند .
ادرس این انتشارات: تهران خیابان پایین تر از میدان فلسطین - ساختمان ۱۱۰
چند نمونه از کتاب هایی که در این انتشارات به نشر رسیده عبارتند از:
تجارتخانه صادقی
تذکره تاریخی
اقدامات روسیه در آسیای مرکزی
ایران و بحران اقتصادی
اندرز به سلطان: نصیحت و سیاست در اسلام قرون میانه
آبروی فقیر و...می باشد.