برهان قاطع در ۱۰۶۲ به نام سلطان عبدالله قطب شاه (حک: ۱۰۳۶ـ۱۰۸۳) نوشته شد و نخست در هندوستان و سپس در ایران آوازه تام یافت.
قرن یازدهم، به دلیل گسترش و رواج روزافزون زبان و ادب فارسی در هند، نیاز به چنین فرهنگی برای درک واژگان دشوار دیوانهای فارسی سرایان، بیش از پیش احساس می‌شد.
مؤلّف آن به بیشتر فرهنگهای لغتی که پیش از او تدوین شده بود، نظر داشته و کوشیده است که کتابش جامع و حاوی همه آنها باشد، لذا برهان قاطع از نظر کمیّت افزونتر از فرهنگهای گذشته است و از همان زمان تألیف، کثرت لغات و ۸مطالب آن توجه اهل فضل را به خود جلب کرده است.
ترتیب دقیق الفبایی لغات و ترکیبات نو در زمینه‌های گوناگون، خاصّه طبّ، از محاسن دیگر برهان قاطع است.
محمد عباسی:
شهرت علمی و فرهنگی:
شهرت علمی و فرهنگی: محقق ، مصحح ، مترجم ، مؤلف و فرهنگ‌نویس
در مدارس قدیم داخلی و ممالک مختلف خارجی به تحصیل زبانه‌ها و ادبیات شرق و غرب پرداخت و سالیان دراز مشغول تحقیقات و تتبع در علوم فلسفه و اقتصاد و سیاست بود. او با صرف نیم قرن از عمر خویش به‌بررسی آثار و ادبیات زبان‌های شرقی و غربی به‌ویژه آلمانی ، فرانسه ، انگلیسی ، روسی ، عربی ، ترکی ، آذری و تألیف و ترجمۀ آثار علمی و ادبی گران‌بهاءِ متعددی در زبان‌های زندۀ خاوری و باختری پرداخت.
نگارش چند مجله "فرهنگ آلمانی به فارسی" و "فرهنگ فارسی به آلمانی" ، ترجمۀ "سیاحت‌نامۀ شاردن" ، انتشار آثار فلسفی مشاهیر فلاسفۀ معاصر ، تحقیق و تتبع در متون گران‌بهاءِ نظم و نثر پارسی و تازی و احیای نسخه‌های خطی قدیم ایران از آثار این دانشمند پر کار است.
در ۱۳۴۱ ش یکی از ترجمه‌های او به‌نام "جهان‌گردی مارکوپولو" برندۀ جایزۀ ادبی کتاب سال ایران شد.
از دیگر آثار وی: "انشاء و نامه‌نگاری آلمانی"؛ مقدمه و حواشی "برهان قاطع"؛ "تاریخ مطبوعات و ادبیات ایران در دورۀ مشروطیت" ، ترجمه؛ تصحیح "دیوان" خاقانی شروانی؛ تصحیح "لباب‌الالباب"؛ "خودآموز مصور آلمانی"؛ "فلسفه اجتماع و تاریخ" ، ترجمه؛ "کاپیتال" ، ترجمه؛ "مردان بی‌زن" ، ترجمه.
محقق ، مصحح ، مترجم ، مؤلف و فرهنگ‌نویس
در مدارس قدیم داخلی و ممالک مختلف خارجی به تحصیل زبانه‌ها و ادبیات شرق و غرب پرداخت و سالیان دراز مشغول تحقیقات و تتبع در علوم فلسفه و اقتصاد و سیاست بود.
او با صرف نیم قرن از عمر خویش به‌بررسی آثار و ادبیات زبان‌های شرقی و غربی به‌ویژه آلمانی ، فرانسه ، انگلیسی ، روسی ، عربی ، ترکی ، آذری و تألیف و ترجمۀ آثار علمی و ادبی گران‌بهاءِ متعددی در زبان‌های زندۀ خاوری و باختری پرداخت.
نگارش چند مجله "فرهنگ آلمانی به فارسی" و "فرهنگ فارسی به آلمانی" ، ترجمۀ "سیاحت‌نامۀ شاردن" ،
انتشار آثار فلسفی مشاهیر فلاسفۀ معاصر ، تحقیق و تتبع در متون گران‌بهاءِ نظم و نثر پارسی و تازی و احیای نسخه‌های خطی قدیم ایران از آثار این دانشمند پر کار است.
خانواده علمی یکی از خانواده‌هایی است که نسل در نسل در حوزه کتاب فعالیت می‌کنند.
محمدعلی کتاب‌های بسیاری چون «تاریخ بیست ساله» نوشته حسین مکی و «زندگانی امیرکبیر» و«تاریخ هردوت» را منتشر کرد.
اما مهم‌ترین اثری که توسط او به چاپ رسید، «شرح زندگانی من» نوشته عبدالله مستوفی و کتاب «نبرد استالینگراد» بود.
او همچنین قرآن نفیسی به خط سیدحسین میرخانی نیز منتشر کرد که جزو قرآن‌های نفیس بود.
یکی از نکاتی که درباره خاندان علمی می‌توان به آن اشاره کرد، چاپ کتاب‌های درسی بود.
آنها از بزرگ‌ترین ناشران کتاب‌های درسی در کشور بودند.
محمدعلی علمی مدتی هم به همراه برادر خود علی‌اکبر علمی با روزنامه «کیهان» کتاب‌های درسی را مشترکا منتشر کردند.
این، مهم‌ترین منبع درآمد خانواده و فامیل علمی بود. اما زمانی رسید که شرکت تضامنی علمی به مشکل برخورد. برادران از هم جدا شدند و هر کدام مستقل به کار پرداختند.
